Sosnowa Łapa wywęszyła królika. Powoli zaczęła się do niego podkradać. Zdobycz stała spokojnie i czyściła sobie pyszczek.
— Łatwa zdobycz — przemknęło jej przez myśl. Ułożyła się w pozycji łowieckiej i skoczyła, jednak nieuważnie przy skoku, jej tylna łapa się poślizgnęła i suczka upadła obok królika, który szybko uciekł.
Sosnowa Łapa wstała, wściekła. Odwróciła się w stronę uciekającej zdobyczy, która została pochwycona przez jej brata, Krzemyka. Warknęła ze złością. Jakim cudem się potknęła? Przecież był w zasięgu łapy! Podszedł do niej mentor.
— Już prawie go miałam! — jęknęła ze złością.
— Nie martw się — oznajmił mentor. — Dasz sobie radę. Musisz tylko patrzeć pod łapy.
[5PD]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz