Łasiczka patrzała na Bryzową Zamieć z zaciekawianiem w końcu, o co mu może chodzić? Miał zmarszczony nos i tak czekała, czekała... aż się odezwie. W końcu coś powiedział czy aż tak trudno było coś wydusić z siebie?
— Hej, Łasiczko — zagadnął sunię — Co uważasz o tym, żebyśmy twoją zdobycz zanieśli do obozu i podzielili się z resztą klanu?
Sunia zastanowiła się przez chwilę, w końcu jeżeli podzieliła, by się z klanem byłoby dobrze, ale nagle przypomniało jej się, że szczeniakom nie wolno wychodzić z obozu czemu taka zasada jest! W końcu inni mogą sobie wychodzić i wracając to dlaczego szczeniakom nie wolno! Jakby ktoś z nimi szedł, nic by się nie stało. Zmarszczyła nosek i pomyślała jeszcze przez chwilę. No najwyżej dostanie karę, że uciekła.
— No dobrze, choć pewnie i tak dostanę karę na wychodzenie ze żłobka, ale trudno. Na coś się przydam w końcu! — Łasiczka powiedziała to z uśmiechem.
Dostanie kary to jeszcze nie koniec świata! I tak za niedługo będzie uczennicą i aż cieszyła się na tą myśl może ona dostanie Bryzową Zamieć za mentora! Byłoby wspaniale! Spojrzała na niego jeszcze raz i teraz czekała na "rozkaz", aby wrócić do obozu. Choć też lekko się bała, co powiedzą pobratymcy, w końcu mogą się naradzić i przesunąć jej mianowanie na uczennicę za ten występek! A nie chciała, aby Bryzowa Zamieć dostał karę zamiast niej w końcu to jej wina.
<Bryzowa Zamieci?>
[229 słów, Łasiczka otrzymuje 2 punkty doświadczenia]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz