Mleczne Oko
aparycja
Jest całkiem wysoką suką, z długimi, silnymi nogami i wyprostowaną postawą. Nie może się jednak pochwalić dużymi mięśniami, a raczej chudziną. Nie pozwala sobie jednak na bycie przepychaną. Zawsze unosi łeb wysoko i patrzy na wszystkich z góry. Jej sierść jest średniej długości, z białymi plamami na karku i przednich łapach. Ma długi pysk z jasnoróżowym nosem i złotymi oczami. Nie, przepraszam, okiem. To jest ta najbardziej charakterystyczna rzecz, którą stara się ignorować.
Jej lewa strona pyska wygląda jak najbardziej normalnie. To prawa jest bardziej problematyczna. Miała nieprzyjemną przygodę i do tej pory część sierści jeszcze nie odrosła. Ciemny Kieł powiedział, że może nigdy nie odrosnąć. Większa część jest niemal kompletnie łysa - od karku do nosa, od oka do dołu szczęki. Z czasem straciło swój krwistoczerwony kolor, ale nadal trudno nie zwracać na to uwagi. Nie musi nawet widzieć innych, by wiedzieć, że patrzą. Nie ma nawet za czym ukryć blizn.
Mogłaby udawać, że nic się nie stało. Brzydkie psy też muszą istnieć. Ale to oko jest problemem. Białe jak śnieg i pozbawione wszelkiej zdolności widzenia. Czasami wolałaby je sobie wydrapać.
Jej lewa strona pyska wygląda jak najbardziej normalnie. To prawa jest bardziej problematyczna. Miała nieprzyjemną przygodę i do tej pory część sierści jeszcze nie odrosła. Ciemny Kieł powiedział, że może nigdy nie odrosnąć. Większa część jest niemal kompletnie łysa - od karku do nosa, od oka do dołu szczęki. Z czasem straciło swój krwistoczerwony kolor, ale nadal trudno nie zwracać na to uwagi. Nie musi nawet widzieć innych, by wiedzieć, że patrzą. Nie ma nawet za czym ukryć blizn.
Mogłaby udawać, że nic się nie stało. Brzydkie psy też muszą istnieć. Ale to oko jest problemem. Białe jak śnieg i pozbawione wszelkiej zdolności widzenia. Czasami wolałaby je sobie wydrapać.
charakter
Wiele osób ma problem z powiedzenie, co jest dla nich najważniejsze. Mleczne Oko bez wahania powie honor. Następne w kolejności będą klan i rodzina. Przejęła to podejście po swoim opiekunie. Dobro wspólne, czy raczej dobro klanu, zawsze powinno wykraczać poza dobro osobiste. Pies żyje tylko raz, więc powinien robić wszystko, by uczynić ten świat lepszym. Wie, że to podejście idealistyczne. Nawet niezupełnie sama w to wierzy. Mimo wszystko chce zostać dobrze zapamiętana. Mieć uczniów, którym przekaże wszystko, co wie. Może nawet, nawet zostanie bohaterką. Tego tak naprawdę chciała. Nie tylko być zapamiętana, ale być zapamiętana jako ktoś odważny, waleczny i wspaniały.
Myślała, że to może się spełnić. Trenowała ciężko. Nie odmówiła nikomu pomocy. Trzymała się każdej zasady kodeksu. Ona nie tylko wierzyła w swoją wielkość, a wręcz była o niej przekonana. A potem zdarzył się wypadek. Błąd. Jej błąd, po prostu działała instynktownie. Pies był w niebezpieczeństwie, to skoczyła go uratować. A potem usłyszała hałas, pisk i jej ciało zaczęło płonąć.
Nawet bardziej niż skóra, zabolała ją duma. Nigdy nie była szczególnie próżna, ale lubiła swój wygląd. Była ładna, była sprawna, a teraz została Mlecznym Okiem. Ta jedna rzecz, o której chciałaby zapomnieć, stała się jej najbardziej charakterystycznym znakiem.
Waleczność zaczęła przemieniać się w agresję, względem każdego, kto próbuje jej pomóc. Upór stał się wręcz chorobliwy. Chce udowodnić wszystkim, że nadal jest równie sprawna, jak przed wypadkiem, nawet jeśli nie jest to prawdą. Stała się zimniejsza, wredniejsza, w wiecznej gotowości do obrony, przed atakiem, który nie nadchodzi. Wiecznie zamknięta w sobie, wiecznie uważna. Jeśli siedzi z tobą w tym samym pomieszczeniu, wiesz, że słucha uważnie. Wkłada całą energię w każde zadanie. Nie jest w stanie odpuścić.
Teraz, bardziej niż kiedykolwiek, chce wszystkim udowodnić swoje zdolności.
Zdarza jej się chować kły jedynie przy swoim dawnym mentorze i siostrze. Jej ciało nieco się rozluźnia, uśmiech staje się prawdziwszy, a głos jakby delikatniejszy. Obserwując z boku, masz wrażenie, że patrzysz na inną osobę. Tę dawną sukę, której oczy świeciły blaskiem, nie niechęcią i agresją.
Myślała, że to może się spełnić. Trenowała ciężko. Nie odmówiła nikomu pomocy. Trzymała się każdej zasady kodeksu. Ona nie tylko wierzyła w swoją wielkość, a wręcz była o niej przekonana. A potem zdarzył się wypadek. Błąd. Jej błąd, po prostu działała instynktownie. Pies był w niebezpieczeństwie, to skoczyła go uratować. A potem usłyszała hałas, pisk i jej ciało zaczęło płonąć.
Nawet bardziej niż skóra, zabolała ją duma. Nigdy nie była szczególnie próżna, ale lubiła swój wygląd. Była ładna, była sprawna, a teraz została Mlecznym Okiem. Ta jedna rzecz, o której chciałaby zapomnieć, stała się jej najbardziej charakterystycznym znakiem.
Waleczność zaczęła przemieniać się w agresję, względem każdego, kto próbuje jej pomóc. Upór stał się wręcz chorobliwy. Chce udowodnić wszystkim, że nadal jest równie sprawna, jak przed wypadkiem, nawet jeśli nie jest to prawdą. Stała się zimniejsza, wredniejsza, w wiecznej gotowości do obrony, przed atakiem, który nie nadchodzi. Wiecznie zamknięta w sobie, wiecznie uważna. Jeśli siedzi z tobą w tym samym pomieszczeniu, wiesz, że słucha uważnie. Wkłada całą energię w każde zadanie. Nie jest w stanie odpuścić.
Teraz, bardziej niż kiedykolwiek, chce wszystkim udowodnić swoje zdolności.
Zdarza jej się chować kły jedynie przy swoim dawnym mentorze i siostrze. Jej ciało nieco się rozluźnia, uśmiech staje się prawdziwszy, a głos jakby delikatniejszy. Obserwując z boku, masz wrażenie, że patrzysz na inną osobę. Tę dawną sukę, której oczy świeciły blaskiem, nie niechęcią i agresją.
umiejętności
SZYBKOŚĆ
20
SIŁA
28
POZIOM MEDYCZNY
0
WITALNOŚĆ
25
ZRĘCZNOŚĆ
22
TRENING
zakończony
relacje
RODZINA
Nie rozmawiajmy o tym, dobrze? Nie ma wielkiego rodzeństwa, tylko jedną osobę. Jej rodzice.
Matka? Ojciec? Dobre sobie. Byli parodią rodziców. Uciekli, kiedy one były w trakcie treningu. Kto zostawia szczenięta same sobie? Kto? Durnie. Durnie, żyjące niewłaściwymi marzeniami.
Bardzo stara się nie myśleć o nich. Wychowaniem porzuconych dzieci zajęła się babka, Złoty Kwiat i kuzyn jej ojca (i mentor Mlecznego Oka) Jasne Serce. To z nim zawsze była bliżej, podobni z charakteru i wartości. Czasem nieco boli ją patrzenie na szczęśliwe szczeniaki z pełnymi rodzinami, ale ignoruje tę zazdrość. Dobre jest to, co ma.
MENTOR
UCZNIOWIE
POTOMSTWO
Nie dziękuję. Dzieci są w porządku, ale nie chce mieć własnych. Niech lepsi zajmują się przedłużaniem gatunku.
PARTNER
Raczej nie. Przeżyje jakoś bez niego.
ciekawostki
Oprócz uszkodzenia oka, kwas zostawił jej skórę na połowie pyska gołą. Jest znacznie delikatniejsza niż reszta ciał i niezwykle irytuje ją, że nieodpowiedni podmuch wiatru może sprawić, że się krzywi. Czasami specjalnie wystawia się na skrajne temperatury i nieprzyjemne warunki, by się zahartować.
Co bardziej uważni zobaczą, że bardzo pilnuje, by nikt nie stał po jej ślepej stronie. Bardzo stara się udawać, że robi to tak od niechcenia. Tu się przekręci, tu się przestawi. Tylko dla swoich bliskich robi wyjątek.
Dawne imię: Iskra -> Iskrząca Łapa -> Iskrząca Dusza.
Podskakuje przy głośnych dźwiękach, jak również bardzo nie lubi dźwięku ludzkich potworów. Nie przyzna, że się boi. Często budzi się z koszmarów, gdzie jej pysk płonie, ludzkie potwory ryczą, a Nocna Furia patrzy na to z boku.
Co bardziej uważni zobaczą, że bardzo pilnuje, by nikt nie stał po jej ślepej stronie. Bardzo stara się udawać, że robi to tak od niechcenia. Tu się przekręci, tu się przestawi. Tylko dla swoich bliskich robi wyjątek.
Dawne imię: Iskra -> Iskrząca Łapa -> Iskrząca Dusza.
Podskakuje przy głośnych dźwiękach, jak również bardzo nie lubi dźwięku ludzkich potworów. Nie przyzna, że się boi. Często budzi się z koszmarów, gdzie jej pysk płonie, ludzkie potwory ryczą, a Nocna Furia patrzy na to z boku.
dodatkowe informacje
AUTOR CYTATU
Billy Joel [„Prelude/Angry Young Man”]
KONTO DISCORD
Ja#4101
ŹRÓDŁO ZDJĘCIA
OSTRZEŻENIA
0/3
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz