,,Rozmawiaj ze mną”, prosił.
Jego ukochany odwrócił wzrok. Serce biło mu znacznie szybciej, niż kiedykolwiek. Czuł, że go traci. Że powoli umyka mu, a przecież tak bardzo tego nie chciał.
,,Daj mi spokój”, usłyszał odpowiedź Cichego.
,,Nie”, odpowiedział szybko, chwytając go.
W jego oczach widniało błaganie. Przecież jeszcze nie wszystko stracone. Przecież razem mogli to naprawić. Dlaczego samiec tego nie rozumiał?
,,Czy ja ci nie wystarczam?”, spytał drżącym głosem, tracąc wiarę w to, w co tak bardzo chciał wierzyć.
Głucha cisza była jednoznaczną odpowiedzią. Nie wierzył, że to się tak kończy. Nie rozumiał, dlaczego grunt osuwa mu się spod łap.
[5PD]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz