Sosenka obserwowała inne psy. Spojrzała na jedną ze swoich mam.
— Mamo?
— Tak?
— Ale oni się szybko poruszają! Ja też tak chcę.
— To spróbuj.
— Ale jak? Nie umiem!
— Ależ oczywiście, że umiesz Sosenko. Poczuj wiatr i spróbuj go wyprzedzić.
Wiatr? Sosenka ledwie go czuła. Nie wydawał się za szybki.
— Jak to zrobić?
— Po prostu zacznij iść coraz szybciej i szybciej.
Suczka zaczęła iść. Coraz szybciej i szybciej i wtedy poczuła go! Czuła wiatr! Wiatr w futerku! "Prześcignę cię!" — zawołała radośnie i zaczęła biec.
Wiatr w futerku! Szum w uszach! Łapki ledwie dotykające ziemi! Była szczęśliwa. Tak bardzo szczęśliwa! Biegła jak wiatr!
[5PD]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz